Hardbat is een variante op het ons gekende tafeltennis. Men keert terug naar een eerdere vorm van onze sport met kleinere ballen (38mm) en een puntentelling tot 21. Daarnaast wil men iedere speler evenveel kansen geven zonder dat het materiaal de doorslag mag geven. Daartoe speelt elke deelnemer met eenzelfde palet. Ondertussen bestaat er via de WUTTO ook een heuse wereldranglijst. Gilles Hébert neemt daar voorlopig de 21ste plaats in.

De volledige top drie was aanwezig in Nordhorn, een van de oudste toernooien in deze vorm sinds 2001, en die top wist zich te plaatsen voor de halve finales. Hébert wist zich knap dit kransje te vervoegen. Daarin kreeg hij de Duitser Michael-Stefan Keller [WUTTO-3] tegenover zich, een speler die hij in de finale van La Louvière kon verslaan. Dat lukte Gilles ook in Duitsland.

In de finale wachtte dan de nummer een op onze landgenoot, Reginald 'de Viking' Kraaijenbrink. Omdat er tussendoor ook een dubbeltoernooi werd gespeeld, was fysieke uithouding in deze finale een belangrijk aspect. Mede daardoor kon Hébert uitlopen tot 0-2, maar de Nederlander nam voldoende risico in zijn spel om de derde set wel naar zich toe te trekken. Dat bleek echter uitstel van executie, want in de vierde set was het wel raak voor onze landgenoot.