Logo

Met de komst van het nieuwe seizoen krijgt de damescompetitie rake klappen toebedeeld. Er komen niet minder dan vier nieuwe teams uit in de Superdivisie, waaronder twee B-teams van ploegen die vorig jaar reeds aanwezig waren. Het aantal damesteams zakt overigens op alle niveaus, waardoor er zelfs een reeks in 2de Nationale zal verdwijnen. Maar zijn er ook oplossingen om dit fenomeen tegen te gaan?

Opvallendste afwezige volgend seizoen in de Superdivisie bij de dames is kampioen Immo Mortsel. Voorzitter en hoofdsponsor Jean Vanderveken meldde tijdens de kampioensviering dat hij stopt met het team omdat de doelstelling werd behaald. Het is onduidelijk of de situatie bij het herenteam zijn beslissing heeft beïnvloed. Ook Dinez verbrandt haar team op het hoogste niveau.

Daarnaast verdwijnen ook enkele belangrijke spelers. Nathalie Marchetti (A1) zal haar geluk in de Franse competitie beproeven, net als Natalia Klimanova (As1) die – volgens de transfertlijst – eveneens naar het buitenland verkast. Daria Mityukova (A2), Iliana Dimitrova (A4), Lisa Lung (A5) en Margo Degraef (A13) kiezen allen voor de herencompetitie. Voormalig A-speelster Anja Van Den Berghe (B0; foto) maakt grotendeels diezelfde keuze door naar Nodo (1ste Nationale dames) te vertrekken. De instroom blijft dan weer beperkt tot Elena Chmiguelskaia (A6), die na een Duits avontuur terug in de gelederen van AFP Antwerpen zal aantreden. Veterane en voormalig international Cécile Ozer (A3) is dus de hoogste geklasseerde speelster in deze competitie, terwijl ze niet eens alle wedstrijden meespeelt. Daarna is het de beurt aan Chmiguelskaia (A6) en Eline Loyen (A7).

Nieuwkomers als ploegen op het hoogste niveau zijn het B-team van Astrid Herstal, dat kampioen werd in 1ste Nationale, en vice-kampioen in diezelfde reeks Tamara Hoeselt. De Limburgers wisten meteen hun eigen talent Eline Loyen terug aan zich te binden, wat hen goede overlevingskansen biedt. Oupeye A, derde in 1ste nationale, verdwijnt ook uit competitie waardoor Don Bosco Tournai (4de) en Minerois B (5de) allemaal doorschuiven naar de Superdivisie. Als dat nog niet erg genoeg is verdwijnt in deze reeks met Centre Manage ook nog eens een zakker uit Superdivisie. Het resultaat is dat er ook vanuit 2de Nationale enorm veel ploegen een reeks hoger zullen spelen. Niet iedereen had daar evenveel zin in, waardoor uiteindelijk het lot heeft meegespeeld met het "opvullen" van de plaatsen in 1ste Nationale.

Er is echter ook wat positief nieuws te melden: Nodo Ekeren wil in 1ste nationale duidelijk doorgroeien naar Superdivisie met de komst van Degraef en Van Den Berghe. Ook PW Diest lijkt in 2de Nationale grote ambities te hebben met een damesteam dat potentieel Lisa Lung (A3) en Marie Maesen (B0) kan opstellen en in de voorbije bekercompetitie als landelijk team zwaar verraste met een finaleplaats. Het mag reglementair dan misschien niet mogelijk zijn, maar misschien hadden beide teams beter een van de opengevallen plaatsen in Super ingenomen als kwaliteitsinjectie. Ter vergelijking: in Nederland kan de bond een opengevallen plaats invullen door een nieuw team op basis van de toekomstige sterkte. Zo springt VTV Nieuwegein als vierde uit 2de divisie (vier reeksen) meteen naar de eredivisie (hoogste reeks in Nederland) door een hele resem Aziatische namen. Het kreeg die kans omdat één team zich terugtrekt van het hoogste niveau en er voor een andere competitiestructuur werd gekozen waardoor er twee bijkomende plaatsen zijn, maar het idee om plaatsen die door extrasportieve redenen vrijkomen in te vullen door het sterkste team is niettemin opgenomen in het reglement. Het grootste nadeel is dat zo'n team – net als La Villette Charleroi bij de heren vorig jaar en nu Immo Mortsel bij de dames – plotseling kan verdwijnen als de geldschieter er mee stopt. In die zin lijkt sportieve promotie enerzijds eerlijker naar de andere teams toe en op langere termijn zelfs te verkiezen aangezien een sponsor een langdurige samenwerking moet aangaan met een club uit een lagere reeks om door te groeien naar het hoogste niveau.

 

Het aantal damesteams slinkt overigens al een tijdje, maar met het nieuwe seizoen is het zelfs dramatisch te noemen. Vier nationale reeksen zijn in de huidige tijden niet eens meer verantwoord. Dat besef is er ook in de bond én bij de clubs. Een voorstel om 2de nationale terug te brengen tot een enkele reeks werd recentelijk goedgekeurd. Vanaf het seizoen 2014-2015 zullen er dus slechts drie nationale reeksen meer zijn (Super, 1ste Nationale en 2de Nationale). Dit zal in eerste instantie het niveau in 2de Nationale en lager verhogen, maar op langere termijn zijn er duidelijk ook andere wijzigingen noodzakelijk om de competitie aantrekkelijker te maken voor de basis (meer damesploegen in competitie) en de top (behouden van de sterkere spelers).

Misschien moet de keuzevrijheid van de dames om in de herencompetitie aan te treden beperkt worden. Zo groeit alleszins het aantal damesteams op provinciaal niveau, wat hopelijk ook positieve gevolgen heeft voor het niveau van de hogere reeksen. Het grote nadeel is dat dames hierdoor beperkt zijn tot een team dat voldoende damesspelers heeft om in competitie aan te treden, wat mogelijk afschrikt en net een omgekeerde evolutie teweeg kan brengen. Bovendien, als het niveau aan de top niet meegroeit, belemmert die keuze ook de ontwikkelingskansen in België voor de talenten. Want net dat maakt de herencompetitie zo interessant voor de dames: andere en sterkere tegenstanders. België is overigens een van de weinige landen waar dames bij de heren mogen meespelen. In Nederland is dit in principe niet toegestaan, maar laat het reglement uitzonderingen toe op basis van de sterkte van de betrokken speelster. In de praktijk zijn er echter een aantal speelsters die toelating hebben gekregen om ook bij de heren aan te treden. In topcompetities als Frankrijk en Duitsland is die overweging niet eens nodig.

Een andere denkpiste is om de dames de mogelijkheid te geven om voor twee verschillende clubs aan te treden: een in de herencompetitie, een andere in de damescompetitie. Er zijn immers maar weinig teams die voor beide sexes het correcte niveau hebben. Door die mogelijkheid aan te bieden, kunnen topspeelsters in een club aantreden in Superdivisie, terwijl ze bij een andere club op hun niveau in de herencompetitie kunnen spelen. Voordelen van beide wereld dus: een sterkere damescompetitie terwijl de dames zich verder kunnen bekwamen en uitleven bij de heren.

In combinatie met de eerste denkpiste zou je zelfs kunnen stellen dat dames verplicht zouden moeten zijn om in de damescompetitie aan te treden, vooraleer ze (in een andere club) ook bij de heren mogen aantreden. Vraag is natuurlijk hoe je dat controleert: want op een sterktelijst staan is niet hetzelfde als effectief aantreden in competitie.