In een voor Belgen ongelooflijke interessante finale was het al snel duidelijk welk duo het best op elkaar is ingespeeld. De twee Walen Vanrossomme en Indeherberg spelen sneller, krachtiger en zekerder dan hun Nuytinck en Evans. De combinatie linkshandig/rechtshandig bleek ook vooral voor de Walen een voordeel, alleen al maar omdat de pijlsnelle Indeherberg overal leek te staan. Met prachtig aanvallend tafeltennis vlogen ze naar een 11/4 setwinst.

 

De tweede set begon voor de Vlaming en de Brit even slecht als de eerste. Voor ze het wisten stonden ze alweer 3/1 achter, een kloof die naarmate de set vorderde enkel maar werd uitgediept met een 11/7 setwinst als gevolg. De Britse en Vlaamse coach hadden werk, veel werk. Niet alleen moesten ze hun poulains tactisch op het juiste spoor zien te krijgen, ook mentaal leek er wat oplapwerk nodig.

 

Set drie. Voor de eerste keer geen 3/1 achterstand voor Nuytinck en Evans, maar wanneer de Walen bij 4/2 dan toch een kloofje hebben gecreëerd, vragen de coaches een time-out. Maar niets lijkt nog te helpen voor de jongeman uit Sleidinge en de Brit. Terwijl zij de fouten opstapelen, kan men de Walen amper op foutjes betrappen. Ze krijgen de titel in zicht. Wanneer de Walen 10/6 voorstaan denken de Walen gewonnen te hebben. Een hoge bal van Evans lijkt in hun ogen enkel de zijkant van de tafel geraakt te hebben maar de scheidsrechter oordeelt dat het een "touchée" is een geeft het punt aan Nuytinck en Evans. Hierdoor raken de Walen even uit hun ritme en ze laten de tegenstanders nog terugkomen tot 10/9. Dan beslist Emilien de match met knap aanvallend werk, en het feestje kan beginnen.

Wij wensen Emilien en Julien, maar ook Cedric en alle andere Belgische deelnemers proficiat.