Oorspronkelijk was het de bedoeling om voor dit test evenement de beste teams en spelers uit te nodigen, maar die haakten in bosjes af zodat de organisatie zich genoodzaakt zag elke aanmelding te aanvaarden. Het resultaat was eerder een non-event waarbij Paul Drinkhall de enige speler van buiten Zuid-Amerika was. De belangrijkste tegenstand kwam uit gastland Brazilië, dat met Cazuo Matsumoto, Thiago Monteiro en Eric Jouti toch een sterke delegatie kon voorleggen.

Verrassingen waren er uiteindelijk niet. De vier beste spelers plaatsten zich voor de halve finales. Daarin wist Matsumoto het Drinkhall bijzonder moeilijk te maken, maar de Engelsman zegevierde in de belle. Thiago Monteiro versloeg in zijn halve finale de Argentijn Gaston Alto in vier korte sets. Ook de finale werd in amper vier sets gespeeld. Enkel in de tweede set kon thuisspeler Monteiro aanspraak maken op setwinst, maar Drinkhall zegevierde ook daar (5, 10, 7, 7).

Bij de dames bleef het een Zuid-Amerikaans onderonsje dat door topfavoriete Gui Lin werd gewonnen voor haar landgenote Leticia Nakada.